Iedereen heeft recht op een morgen.
Dit wens je iedereen toe. Maar toch zeker aan kinderen. Kinderen horen de toekomst te zijn, kinderen horen van 'de morgen' te zijn. Laten we eraan werken, dat morgen, K**KER verandert van een dodelijk naar een chronisch ziekte. Voor iedereen, maar toch zeker voor kinderen.
Het eerste jaar (2010) heb ik gefietst (team Ozze pap) voor hen die zijn overleden aan kanker, in het bijzonder voor mijn vader. Het Verleden.
Het tweede jaar (2011) heb ik gefietst (team Body Vision; Schouder aan Schouder) voor hen die op dit moment strijden tegen de ziekte, in het bijzonder mijn zwager Frank. Het Heden.
En in 2012 wil ik mijn missie afsluiten door te gaan fietsen, zodat niemand meer hoeft te sterven aan kanker. Hierbij denk ik in het bijzonder aan mijn kinderen. De Toekomst.
EN ZO MAKEN WE SAMEN VAN DEZE DODELIJKE ZIEKTE EEN CHRONISCH ZIEKTE. LATEN WE HET ECHT SAMEN DOEN......DONEER