Het trilt van de spanning in het dal. (dinsdag 1 juni)
Het dal trilt, de berg trilt, m'n lijf trilt van de spanning. Het is bijna zover. De laatste voorbereiding voor de grote dag. Vanmorgen heerlijk uitgeslapen, uitvoerig ontbeten en veel gelachen. Bijzonder om met deze groep jonge mensen op stap te zijn. Sms'jes verstuurd naar de supporters die nu onderweg zijn en natuurlijk hebben we gefietst.
We (Roel, Maarten, Stefan en og) hebben Jans ingewijdt in het fietsen in het hooggebergte. Vanmorgen hebben we de col d'Ornon beklommen. Jans heeft deze 12 kilometer in een trap (zonder afstappen) uitgereden. Voorwaar al een topprestatie op zich.
In de loop van de middag arriveren Marijke en Martien op de camping. Vol ontzag kijken ze om zich heen en zien de eerste drie bochten van de alp. Martien zag enkel huisjes staan en dacht daar de top te herkennen. Maar hij realiseerde zich niet dat daar de klim nog maar 2,7 kilometer lang was. Nog 10 te gaan dus. Fijn dat ze er zijn en morgen meedoen met de Zussen.
Na het avondeten wat ook nu weer boven op de berg plaats vindt, arriveren Anneke, Dinie en Frans en studie vriend Jaap. Nadat ook hun gegeten hebben rijden we samen in de auto de berg op. Frans wilde weten wat het nu was, de Alpe d'Huez. Als een volleert bergrijder stuurt hij de auto door de 21 bochten. Respectvol wordt er gesproken over de mensen die de uitdaging aangaan om hier te gaan fietsen.
En zo valt de avond alweer snel over de trillende omgeving van Bourg d'Oisans. Morgen gaat het echt beginnen, met de alpe d'HuZus (1x de berg op voor iedereen die dit wil). Voor Jans, Marijke en Martien zullen we onze longen uit het lijf schreeuwen. Met zoveel wind in de rug komen ze zeker boven.
Tot morgen
Henk