The DAY after (vrijdag 4 juni 6.37 uur)
Gisteren 3 juni, de dag waar we met z'n allen zo lang naar toe hebben geleefd. Hij is nu alweer voorbij, maar het was een dag boven alle verwachting. Het verwachtte grote feest op de Alpe d'Huez is nog groter als je er zelf bij bent. Ik zal proberen een beetje van dit feest over te brengen, maar het zal zich schril aftekenen tegen de werkelijkheid.
Op woendsdagavond zijn we na het eten nog aanwezig geweest bij het zogenaamde bezinningsfeest. Indrukkende verhalen en prachtige emotionele muziek van Maarten Peters en Margriet Eshuis. Zeer indrukwekkend was het gesprek met Bas Mulder, die een derde keer opnieuw getroffen wordt door kanker. En toch heeft Bas het plan opgepakt om ook 1 keer de berg opgaan.
Na een korte en roerige nacht stonden we om 4 uur langs ons bed. De meeste voorbereidingen hadden we al gemaakt, maar er moest toch nog het een en nader gebeuren. En dan om 4.45 naar de start. Een indrukwekkend peloton aan fietser in de straat voor de camping op weg naar de start. Wat een hoop mensen en dan is het nog donker. Ook staat er een indrukkend aantal supporters naast de kant van de weg, versierd met allerlei lampjes en lichtgevende zaken. Prachtig. En dan is het zover. De eerste zijn gestart en komen vanaf de rotonde naar de voet van de berg. Onder luid applause rijden zijn langs de 3000 deelnemers. Iedereen klapt voor iedereen. Wat een MEGA mensenfeest. Kippevel tot onder m'n voetzolen.
Na een half uur begint ook ons avontuur. Wat zal de dag brengen? Hoe zal het iedereen vergaan? Iedereen heeft zijn eigen verhaal. Tegen de middag begint Ties ernstige rugklachten te krijgen. Ondanks herhaalde pogingen, met hulp van het medische team, moet hij na 3 beklimmingen besluiten ermee te stoppen. Zijn ernstige rugblessure dwingt hem tot dit vreselijke besluit. Maar ondanks deze ernstige klachten volbrengt hij de 3 klim. Voorwaar een prestatie om trots op te zijn. Thijs en Sanne gaan als een siameese tweeling door de dag. En deze verbondenheid helpt hen om ieder 5 beklimmingen te maken. Ruim na 19 uur komen zijn over de finishlijn boven op de berg.
Anneke, Frans en Dinie, Carla en Henk, Frans en Jolanda, Marijke en Martien, Richard, Eric en twee vrienden van Maarten waren de hele dag op de berg om ons aan te moedigen. Hun aanwezigheid was heel belangrijk. Dit gaf enorm veel steun in de vele moeilijke momenten door de dag heen.
Dirk en Jans waren de hele dag aan het werk. Jans in bocht 16 als vlagger, een belangrijke taak om de dalende renners te waarschuwen en Dirk in bocht 7 als masseur om iedereen in goede staat op de fiets te houden.
Maarten en Roel hebben met veel kracht en gedrevenheid de berg aangevallen. Roel kwam tot een eindresultaat van 5 en Maarten maakte als enige van het team de 6 beklimmingen vol. Compliment. Bij het terugkijken van de tussentijden bleek dat ook Maarten het meest constant had gereden. Om en nabij 1.25 per beklimming.
Ondergetekende is ook om 5.30 aan zijn avontuur begonnen. Een avontuur waar tijdens vele nachtelijke uren van is gedroomd. Wat zal de dag brengen? De eerste beklimming verliep zeer voorspoedig, ik kon mijn hartslag lekker laag (145- 152) houden een absolute voorwaarde om de dag goed door te komen. Maar dit betekende wel dat ik veel tijd nodig had voor elke beklimming. Het zij zo. Op deze manier ga ik het doen, dit heb ik nodig om ook te kunnen blijven genieten van het evenement. En genoten heb ik. Prachtige gesprekken met volstrek vreemde mensen. Heel bijzondere ontmoetingen. Om 11 uur had ik mijn eerste twee beklimmingen achter de rug. Na een korte rustpauze begonnen aan de derde beklimming. Hier kwam ik Ties tegen en kreeg ik hoogte van zijn problemen. Samen met Ties heb ik vanaf bocht 7 ONZE derde beklimming afgemaakt. We zijn hand in hand over de finishlijn gegaan en hebben zo ons Alpe d'HuZes project 2010 afgesloten. Een prachtige moment en een afsluiting die ook alleen maar boven op de berg kon plaats vinden. Hierna heb ik nog een vierde beklimming gemaakt en kwam het totaal voor de senior op 4 beklimmingen. Ik kijk terug op een succesvolle dag op de berg. 4 is voor mij volstrekt het maximaal haalbare, ik had niet beter kunnen fietsen. Ik ben klaar met de alp.
Tot slot wil ik alle mensen die in welke zin dan ook hebben bijgedragen aan de realistatie van dit geweldige "Feest van het Leven, op de fiets" bedanken voor hun inzet en bijdragen. Hierbij geld dat ieders bijdragen van groot belang is geweest. SAMEN hebben we het gedaan. HEEL VEEL dank.
Henk